Jeśli ktoś zapragnąłby mieć udział w wydaniu następnych moich pism oraz działaniu dla dobra wspólnej idei „System Miłości” i zdobywania niebiańskiej wiedzy dla siebie, „Wiedza od Ojca Pio” - to podaję osobiste konto: Wiesław Matuch BNP Paribas Bank Polska S.A. Konto: 90 2030 0045 1130 0000 1538 6050 w tytule podać DAROWIZNA – aby uniknąć podatku. Natomiast żeby przesłać kwotę do Polski z zagranicy trzeba podać tak: PLPK90203000451130000015386050 - Wiesław Matuch Darowizna: Lub : Wiesław Matuch 90 2030 0045 1130 0000 1538 6050 w tytule podać DAROWIZNA Wpisać: PPABPLPK Jak braknie pola dodać XXX https://www.paypal.me/wiesiorynka - Założyłem też konto na PayPal - wiesiorynka@gmail.com Jeśli ktoś chciałby wesprzeć duchową naszą wspólną oddolną działalność - to jest taka możliwość. PayPal przekierowuje na moje konto w BGŻ w Polsce. W tytule podać DAROWIZNA – aby uniknąć podatku. Komfort jest, bo można korzystać z podstawowych walut z całego świata. Wiesiu     Tu można zamawiać II tom Wiedzy Ojca Pio.   Tu można pobrać Hymn SM stworzony przez Maćka Maciejewskiego  http://sm.fki.pl/System-Milosci-Iskra-z-Polski_(Maciej-Info-z-Serca).MP3         O2.PL  •   BGŻ  • Pobierz film z YT    •   Cena prądu  •   Test szybkości  Internetu  •   Kalkulator sp. paliwa   Mój Kanał YouTube - tu będę nagrywał filmiki z Wiedzą Ojca Pio... Wiesiu

 

 

`Kalendarium:  Dzisiaj jest 2 kwietnia 2 kwietnia 2005r. odszedł do Pana Jan Paweł II. Rocznica śmierci. 1805 - Urodził się Hans Christian Andersen. 742 - Urodził się cesarz Karol Wielki. 1525 - Wybuch wojny chłopskiej w Niemczech. 1725 - Urodził się Casanova. 1791 - Zmarł Honoré Gabriel de Mirabeau, francuski pisarz i działacz polityczny. 1872 - Zmarł Samuel Morse, twórca telegrafu. 1902 - Otwarcie pierwszego kina w Stanach Zjednoczonych. 1940 - Decyzja o utworzeniu Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. 1982 - Początek wojny o Falklandy. 1997 - Podpisanie w Moskwie unii rosyjsko-białoruskiej.   Niedziela, 2 kwietnia, 2023 roku. Do końca roku zostało 274 dni. Imieniny obchodzą: Franciszka Teodozji Marii Władysława Leopolda Urbana. Św. Franciszek z Paoli, pustelnik. Urodził się w 1416 roku. Pochodził z ubogiej rodziny w Kalabrii. Mając kilkanaście lat udał się na pustkowie i podjął życie eremity. Jego asceza, gorliwość sprawiły, że zaczęli przybywać do niego uczniowie. Z myślą o nich założył klasztor i nazwał ich "braćmi najmniejszymi" minimi. Wezwany do Francji przez umierającego Ludwika XI, wywarł na nim i na otoczeniu niezapomniane wrażenie. Został doradcą Karola VIII. Jako asceta wzorował się na doświadczeniach ojców pustyni. Umarł 2 kwietnia 1507 roku w Tours. Beatyfikowany w 1513 roku, kanonizowany w 1519. Św. Franciszek (de Paula) jest głównym patronem Królestwa Neapolu, Sycylii, Kalabrii. Za swego opiekuna uznały go m. in. miasta: Tours, Frejus, Turyn, Genua, Neapol. Podanie głosi, że kiedy statek nie chciał zabrać Świętego na Sycylię, gdzie miał założyć nowy klasztor, przepłynął z Italii na tę wyspę na swoim płaszczu. Patron włoskich marynarzy.2 kwietnia 2005r. odszedł do Pana Jan Paweł II

 

Św. Teresa z Avila  -  Dzieła św. Teresy Wielkiej... Piękno Najwyższe, cudne blaski Twoje łączą mnie z Tobą, jak więzów spojenie. Czemu zamykasz te Boże podwoje, kiedy Twa światłość tak mi wzmacnia duszę, że ponad wszystko miłuję cierpienie? Św. Jan od Krzyża  -  Dzieła św. Jana od Krzyża... Wietrzyka lekkie tchnienia, i śpiew słowika czułością drgający, czar łąk lesistych niesie noc zdobna w blask promieniejący, i żarzy się w niej płomień bez bólu trawiący.      Biografia i myśli Ojca de Mello Myśli Ojca Anthony de Mello - hinduskiego Jezuity: Utożsamienie - Chciałbym zobaczyć Boga. - Właśnie teraz, w tej chwili, patrzysz na Niego - rzekł Mistrz. - Dlaczego więc Go nie widzę? - A dlaczego oko nie widzi siebie? - odparł Mistrz. Później Mistrz wyjaśnił to w taki sposób: - Prosić Boga, by objawił samego siebie, to tak jakby prosić nóż, by siebie samego pokrajał, albo ząb, żeby ugryzł siebie samego. PAŁAC ZAJAZDEM - Sufi o groźnym wyglądzie przybył do drzwi pałacu. Nikt nie ośmielił się go zatrzymać, gdy podążył wprost do tronu, na którym siedział świątobliwy Ibrahim ben Adam. ,?Czego chcesz?" zapytał król. "Miejsca do spania w tym zajeździe" "To nie jest zajazd. To mój pałac". "Mogę spytać, kto był właścicielem tego domu przed tobą? "Mój ojciec. Już nie żyje". "A kto był właścicielem przed nim?? "Mój dziadek. On także nie żyje". "I to miejsce, gdzie ludzie zatrzymują się na chwilę, a potem ruszają dalej - czyżbyś powiedział, że to nie zajazd?". Wszyscy znajdują się w poczekalni! PATRZEĆ W OCZY - Komendant wojsk okupacyjnych powiedział do wójta pewnej wsi: - Jesteśmy pewni, że ukrywacie we wsi zdrajcę. Tak więc jeśli go nam nie wydacie, uprzykrzymy wam życie, panu i pańskim ludziom, na ile to tylko będzie w naszej mocy. Rzeczywiście, wioska ukrywała pewnego człowieka, który wydawał się dobry i niewinny, więc wszyscy go lubili. Ale cóż mógł zrobić wójt teraz, kiedy został zagrożony spokój całej wsi? Długie dni dyskusji rady gminnej nie przyniosły rozwiązania. W końcu wójt przedstawił problem proboszczowi. Proboszcz z wójtem przesiedzieli cała noc szukając w Piśmie Świętym i wreszcie ukazało się im rozwiązanie. W Piśmie był pewien tekst, który mówił: "Lepiej jeśli jeden człowiek umrze za lud, niż miałby umrzeć cały naród". W ten sposób wójt wydał niewinnego wojskom okupacyjnym prosząc go o przebaczenie. Człowiek powiedział, że nie ma nic do wybaczenia i że nie chce narażać wioski na niebezpieczeństwo. Torturowano go tak okrutnie, że jego krzyki mogli słyszeć wszyscy mieszkańcy wsi. W końcu został stracony. Po dwudziestu latach do wsi przyszedł prorok, udał się wprost do wójta i rzekł: - Coście zrobili? Ten człowiek był przeznaczony przez Boga by być zbawicielem tego kraju, a ty wydałeś go na tortury i śmierć. - A co mogłem zrobić? - zawołał wójt. - Razem z proboszczem szukaliśmy w Piśmie i postąpiliśmy tak, jak tam było powiedziane. - To był wasz błąd - rzekł prorok. - Patrzyliście w Pismo, a powinniście byli również patrzeć w oczy tamtego człowieka. Przepiękne teksty wielkiego Jogina Sri Nisargadatty Maharaja (1897 - 1981) Pytania i odpowiedzi (poniższe teksty, losowo wyświetlane, dopracowałam na potrzeby katolików - Wiesław Matuch) PYTANIE: Czy milczenie jest ważne? ODPOWIEDŹ: Milczenie wewnętrzne jest całkowitym samo-oddaniem, czyli życiem bez poczucia swego oddzielnego Ja. PYTANIE: Czy samotność jest potrzebna? ODPOWIEDŹ: Samotność trwa w myśli-wyobraźni człowieka. Człowiek może znajdować się w największym tłumie, a jednak jego myśl będzie doskonale spokojna, niezmącona i tak oto będzie on zawsze w "samotności". Ktoś inny zaś, przebywając w puszczy, w całkowitym odosobnieniu, nie będzie jednak w stanie władać umysłem i utrzymywać myśli w spokoju, a więc o nim nie można by powiedzieć, że przebywa w samotności. Samotność jest pewną wewnętrzną właściwością naszej duszy. Człowiek, przywiązany do różnych przedmiotów zewnętrznego świata, pochłonięty rozmaitymi sprawami, żywiący liczne pragnienia, gdziekolwiek się znajdzie, nigdzie nie osiągnie samotności. A inny, wolny od pożądań i pragnień, będzie w samotności zawsze. Tęsknota: Dlaczego o Tobie myślę ? Dlaczego o Tobie śnię ? Przecież jesteś taki jak inni a ja tak bardzo kocham cię...

 

 

 

Wiesław Matuch     Kontakt:  smilosci@gmail.com     Wrocław 2001
System Miłości Narodów      

        
 

 

 

Kto wymyślił Trójcę Świętą? Opracował - Wiesław Matuch na podstawie różnych źródeł Zwróćmy na to szczególną uwagę: zaczerpnięta koncepcja jednego Boga od starożytnej Grecji stała się podstawą całej Judeo-Chrzścijańskiej teologii. Jednakże i chrześcijanie wiele wprowadzili zmian w tej idei. Świadomie odeszli od koncepcji Jednego Boga, a więc od i tak niejasnej doktryny. Podkreślmy, starożytna Grecja także czerpała ze źródeł jeszcze starszych. Koncepcja Trójcy świętej została sformułowana w czwartym wieku. Od tej pory jest znana jako Doktryna Trójcy Świętej, i jest źródłem kontrowersji zarówno w religii Chrześcijańskiej jak i poza nią. Upraszczając, chrześcijańska doktryna Trójcy Świętej, stwierdza, że Bóg jest zespoleniem trzech boskich osób "Ojca, Syna i Ducha Świętego" w jednym boskim bycie. Jeśli ta koncepcja, podana w prostych słowach, brzmi wątpliwie, kwiecisty język obecnego tekstu doktryny, wprowadza zagadnienie w jeszcze większą tajemniczość: " ... wielbimy jednego Boga w Trójcy, i Trójce w Jedności... gdyż jest Jedna Osoba Ojca, inna Osoba Syna, inna Osoba Ducha Świętego, wszystko jest Jedno... nie ma trzech bogów, ale jeden Bóg... wszystkie trzy osoby są wieczne i równe... i tak więc ten będzie zbawiony, który myśli o Trójcy..." (wyjątek z Atanazjańskiego Wyznania Wiary) Połączmy to wszystko w innej formie: jedna osoba, Bóg Ojciec + jedna osoba, Bóg Syn + jedna osoba Bóg Duch Święty = jedna osoba, Jaki Bóg? Czy to jest język czy to nonsens, słowo bez znaczenia? Mówi się, że Atanazy, biskup który sformułował tę doktrynę, przyznał, że im więcej pisał na ten temat, tym mniej możliwym było dla niego jasne wyrażenie jego myśli z tym związanych. Trójca w Biblii Odniesienia w Biblii do Trójcy jako boskiego bytu, w najlepszym przypadku można określić jako niejasne. W Ewangelii wg Mateusza (28:19), znajdujemy Jezusa mówiącego swoim uczniom o wyjściu na zewnątrz i wygłaszaniu kazań do wszystkich narodów. Natomiast "Wysoka Komisja" wspomina trzy osoby, które później staną się częścią Trójcy, zwrot"... chrzcijcie ich w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego" jest z pewnością dodanym do Biblii zwrotem, - nie jest natomiast właściwymi słowami Jezusa - co mogą pokazać dwa przykłady: 1. Chrzest we wczesnym Kościele, omawiany przez Pawła w jego listach, odbywał się tylko w imię Jezusa. 2. "Wysoka Komisja" znaleziona w pierwszej spisanej ewangelii, Ewangelii wg Marka, z pewnością nie wspomina Ojca, Syna i / lub Świętego Ducha (zobacz Ewangelia wg Marka 16:15) Jedyny inny odnośnik do Trójcy w Biblii znajdujemy w Pierwszym Liście Jana (5:7). Współcześni teoretycy biblijni przyznają, że zwrot "są trzy postaci w niebie, Ojciec, Słowo, i Duch Święty: i tych troje jest jednością" jest definitywnie "późniejszym dodatkiem" do tekstu biblijnego, i nie ma go w żadnej z obecnych wersji Biblii. Dlatego też widać, że koncepcja Trójcy boskich bytów nie była ideą poddaną przez Jezusa ani żadnego innego Bożego Proroka. Doktryna ta, podzielana przez Chrześcijan na całym świecie, jest od początku i w całości tworem ludzkim. Doktryna nabiera kształtów Paweł z Tarsu, człowiek którego z całą pewnością można uznać za założyciela Chrześcijaństwa, sformułował wiele doktryn, pośród których nie ma doktryny o Trójcy. Podłożył jednak pod nią podwaliny, kiedy sformułował ideę o Jezusie jako "boskim synu". Przecież Syn potrzebuje Ojca, a poza tym co w takim razie z "przekazicielem" Boskiego posłannictwa dla ludzi? W istocie, Paweł nazwał każdą z głównych postaci, ale dopiero w późniejszym okresie Kościół połączył je w jedność. Tertullian, prawnik i duchowny Kościoła, po raz pierwszy użył słowa "Trójca" w trzecim wieku, w Kartaginie. W swojej teorii przedstawił Syna i Ducha Świętego jako dzielących byt Boga. Syn, Duch Święty i Ojciec są w istocie jednością. Formalizacja doktryny Kiedy w 318 wybuchły kontrowersje wokół sprawy Trójcy pomiędzy diakonem z Aleksandrii - Ariuszem, i jego biskupem - Aleksander, cesarz rzymski Konstantyn I rozpoczął batalię. Mimo tego że dogmat był dla niego całkowitą zagadką, zdawał sobie sprawę z tego, że dla silnego królestwa zjednoczony kościół był koniecznością. Kiedy negocjacje nie przyniosły żadnego rozwiązania, Konstantyn zwołał pierwszą w historii Kościoła radę ekumeniczną, by raz na zawsze rozwiązać problem. Sześć tygodni później w 325, odbyło się w Nicei pierwsze posiedzenie z udziałem 300 biskupów. Doktryna Trójcy została przypieczętowana. Od tej chwili, Bóg Chrześcijan był postrzegany jako trzy istoty, lub natury, w osobach Ojca, Syna, i Ducha Świętego. Upór Kościoła Gdy tylko rzymskie chrześcijaństwo stało się nową religią cesarstwa, na żądania cesarza Teodozjusza Wielkiego (rządził 379-395) wydano jeszcze bardziej totalitarny dekret. W 381 r. zwołano w Konstantynopolu drugi sobór ekumeniczny mający zakończyć spór z arianami. Teodozjuszowi było trudno przypisywać sobie boskie prawo mesjasza, podczas gdy arianie nadal głosili, że Syn (Jezus) był stworzony przez Boga, i że Duch Święty przeszedł z Ojca do Syna. Ten pogląd musiał być unicestwiony, Jezus nie był potrzebny w kalkulacjach cesarskich. Spór był daleki od zażegnania, pomimo wielkich oczekiwań ze strony Konstantyna. Ariusz i nowy biskup Aleksandrii - Atanazy zaczęli od nowa spierać się na temat dogmatu, mimo że Nicejskie Wyznanie Wiary zostało przypieczętowane. Od tej pory "Arianizm" stał się hasłem dla każdego kto nie uznawał doktryny Trójcy. W 451, podczas Rady Kaledońskiej, za sprawą i aprobatą Papieża, Nicejskie / Konstantynopolskie Wyznanie Wiary stało się autorytatywne. Od tej pory wszelkie debaty na ten temat przestały być tolerowane. Głośne opowiedzenie się przeciwko Trójcy uznawano za herezję, bluźnierstwo, którego wynikiem były srogie kary, poczynając od tortur kończąc na karze śmierci. Chrześcijanie zwrócili się teraz przeciwko Chrześcijanom, okaleczali i mordowali tysiące z nich z powodu odmiennej opinii. Dlatego też Kościół ogłosił, że doktryna Trójcy Świętej musi być uznana przez wszystkich: Bóg był Ojcem, Bóg był Synem, Bóg był Duchem Świętym. Dogmat ten nie podlegał dyskusji! Dziesięć lat później Teodozjusz znalazł sposób zakończenia na dobre sporu z arianami. Ułatwiło mu to wyzwanie rzucone jego władzy w macedońskim porcie Tesalonika, w wyniku czego sądy skazały niesłusznie na śmierć 7 tysięcy obywateli. Następnie w roku 391 pod karą główną zabronił wszelkich innych religii i odmiennych postaci rytuałów religijnych poza obrzędami Kościoła rzymskiego. Zwłaszcza zabronił wszelkich zgromadzeń nieortodoksyjnych grup chrześcijańskich. Kontynuacja Debaty Brutalne kary a nawet śmierć nie powstrzymywały sporów wokół doktryny Trójcy, trwające do dziś. Jeśli poprosimy Chrześcijan o wyjaśnienie fundamentalnej doktryny ich religii, większość z nich nie odpowie nic ponadto, że: "Wierzę w to, ponieważ tak mi powiedziano". Tłumaczy się to również wymijająco jako "tajemnica" - a przecież tak Biblia mówi w Pierwszym Liście Pawła do Koryntian 14:33: "... Bóg nie sieje wątpliwości..." Unitarianie, odłam Chrześcijaństwa, zatrzymali żywe nauki Ariusza mówiące, że Bóg jest jeden; nie wierząc w Trójcę. W rezultacie, główny nurt Chrześcijaństwa znienawidził Unitarian, a Narodowa Rada Kościołów odmówiła przyjęcia ich do wspólnoty. Unitarianie wciąż żywo wierzą w to, że pewnego dnia Chrześcijanie powrócą do nauk Jezusa.