Strona główna -  System Miłości Narodów

 

Święta Zofia Święta Zofia z trzema córkami Wiedzę o niej przekazują nam głównie legendy. Wydaje się, że w Polsce w jedno zlały się wspomnienia o dwóch świętych, których pamiątkę obchodzi się 15 maja. Tymczasem właściwym dniem poświęconym św. Zofii z trzema córkami jest 30 września, a wspomnienie jej trzech córek 1 sierpnia. Święta Zofia rodziła się w I w. prawdopodobnie w Mediolanie. Po śmierci męża, zamożnego mediolańczyka, udała się do Rzymu razem z trzema córkami, których imiona brzmiały: Pistis (wymieniana także jako Fides – Wiara), Elpis (Spes – Nadzieja) i Agape (Caritas – Miłość). Prawdopodobnie pragnęła zostać męczennicą za wiarę. W trakcie jednego z prześladowań chrześcijan namiestnik Antioch nakazał jej złożyć na ołtarzu Diany ofiarę kadzidła. Zofia stanowczo odmówiła. Wtedy na oczach matki poddano wyszukanym torturom jej córki. Zofia, cierpiąc strasznie, zachęcała jednak córki do wytrwania w wierze. Według jednej z wersji legendy po śmierci córek zabito również Zofię. Według innej wersji namiestnik Antioch, zdumiony męstwem Zofii, miał ją zostawić przy życiu. Jednak Zofia zmarła z bólu na grobie córek trzy dni później (ok. 125 r.). Kult świętej był bardzo wczesny w Kościele zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Papież Paweł I (756–767) sprowadził relikwie św. Zofii do kościoła S. Silvestro in Capite w Rzymie. Dzisiaj relikwie Zofii i jej córek znajdują się w kościele św. Pankracego w Rzymie. Św. Zofia jest patronką wdów, wzywamy ją także w potrzebach i niedoli. Kult jej był bardzo żywy szczególnie w średniowieczu – wtedy często zamawiano tzw. msze do św. Zofii. W ikonografii przedstawiana jest prawie zawsze razem z trzema córkami, często mają one miecze, co ma obrazować śmierć przez ścięcie. Czasami ukazywana jest także z księgą i gałęzią palmową (co może być skutkiem mylenia jej ze św. Zofią z 15 maja). Imię Zofia pochodzi od greckiego słowa sophia i oznacza "mądrość".